Σε παλαιά κτήρια σπανίως συναντάται ράμπα όδευσης πεζών και αμαξιδίων (ή πιο γνωστή ως ράμπα ΑΜΕΑ).
Πλέον όμως που οι απαιτήσεις αλλάζουν και οι κατοικίες παλαιές και νεόδμητες πρέπει να εκσυγχρονίζονται, συχνά δημιουργείται η ανάγκη για κατασκευή
εκ των υστέρων τέτοιας ράμπας όπως αυτή που αναφέρθηκε παραπάνω.
Κάτι τέτοιο απαιτεί μελέτη από εξειδικευμένο προσωπικό προκειμένου να επιτευχθεί η βέλτιστη κλίση, πλάτος και χάραξη μιας τέτοιας κατασκευής.
Παρακάτω φαίνεται μία είσοδος πολυκατοικίας στην οποία υλοποιήσαμε μία τέτοια κατασκευή.
Η παραπάνω ράμπα έχει φέροντα οργανισμό από σύμμικτη κατασκευή. Το τμήμα της ράμπας που βρίσκεται στον χώρο εισόδου της πολυκατοικίας έγινε χτιστό με επένδυση μαρμάρων,
ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ράμπας το οποίο βρίσκεται πάνω από τον ακάλυπτο χώρο – κήπο του οικοπέδου έγινε από σιδηροκατασκευή.
Το κάγκελο σε όλο το μήκος της ράμπας είναι όμοιο.
Οι εφαρμογές που μπορούν να γίνουν ανά περίπτωση ποικίλουν.
Η παρακάτω ράμπα για παράδειγμα είναι εξολοκλήρου χτιστή με «χτενιστό» μπετό ως επιφάνεια πρόσφυσης.
Ενώ παρακάτω, μια άλλη περίπτωση χτιστής ράμπας με επένδυση της άνω επιφάνειας από αντιολισθητικές πλάκες πεζοδρομίου.
Στο πλαϊνό της έχει αναρτηθεί μεταλλικό κάγκελο, από λάμες και ράβδους, ως μέτρο ασφαλείας.
Απόσπασμα:
«Τα τελευταία χρόνια, σημειώνεται μια συνεχώς εξελισσόμενη προσπάθεια για εκπαίδευση και ανάπτυξη των ικανοτήτων των ατόμων με ειδικές ανάγκες, με σκοπό την κοινωνική τους αποκατάσταση. ‘Έτσι, την μακρά περίοδο απαισιοδοξίας, στην οποία ως καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των ατόμων αυτών θεωρούνταν η ιδρυματική πρόνοια, αντικατέστησε μια περίοδος αισιοδοξίας, στην οποία με κατάλληλη αγωγή και εκπαίδευση, γίνεται ολοένα και πιο εφικτή η οικονομική και κοινωνική ανεξαρτητοποίηση τους. ‘Έτσι, από την εξόντωση και τη θανάτωση σε παλιότερες εποχές, την απομόνωση και την ιδρυματική προστασία, φτάσαμε σήμερα στην εποχή, που διεθνώς επιδιώκεται η ομαλοποίηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες, δηλαδή η παροχή συστηματικής βοήθειας, έτσι ώστε τα άτομα αυτά να ζήσουν αυτόνομα, όσο τους επιτρέπουν οι περιορισμένες ικανότητές τους, μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία με τους συνανθρώπους τους.
Τα άτομα με αναπηρίες αποτελούν το 9,3% του συνολικού πληθυσμού της χώρας. »
ΜΕΛΕΤΗ – ΕΠΙΒΛΕΨΗ: EMCOR TEXNIKH
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ: EMCOR TEXNIKH